Just do the steps that you’ve been shown
By everyone you’ve ever known
Until the dance becomes your very own
Into a dancer you have grown
from a seed somebody else has thrown
Go on ahead and throw some seeds of your own.
For a dancer. Jackson Browne, Late for the sky – 1974
We leren het leven te leven langs de meetlat van onze ouders. Door hun bril worden we dus opgevoed. Op school leren we wetmatigheden van cijfers en letters. We leren de eerste jaren van ons leven om te functioneren in systemen, ons gezin, onze familie, school, vrienden, buurt, vereniging etc.
Hoe trouw ben jij aan die tradities en systemen? We geven onze waarheid dus door aan de volgende generatie. Elke generatie neemt dan aan wat de vorige generatie doorgeeft en reikt weer uit naar de volgende generatie. Wat is van jouw verleden (waar je nog trouw aan bent) en wat is van jou? Het is de kunst om met alles wat opvoeding, leren, vorming en ervaring heet jouw eigen weg te kiezen.
Levenskunst is ook het balanceren tussen de verbinding met de vorige generatie, de volgende generatie en jezelf. Dat is vaak al een hele klus, daarnaast moet je ook nog gewoon werken, sparen, verhuizen, op vakantie etc. Hoe kom jij dus los van de beperkingen van de vorige generatie en wat geef je zelf door?
Jackson Browne zingt in “for a dancer’ over het leven als een dans: pay attention to the open sky, you never know whar will come down’.
