No one can live for me
No one can see the things I see
I walk this road
No one can tell me how to be
it’s my destiny
Destiny. Lenny Kravitz, Baptism – 2004
Wat is jouw doel, wat is je droom, wat zou je willen, waar ga je voor? Het lijken haast vanzelfsprekende en makkelijke vragen, maar wat is jouw antwoord op deze vragen? Weet jij wat je wil? Het begint al heel jong in ons leven: op welk club of sport wil ik? Voor welke school kies ik, welke vakken laat ik vallen? Dat gaat ons hele leven eigenlijk zo door. Keuzes maken! Waarop baseren we onze keuzes? De roadmap of routeplanner van ons leven zullen we zelf moeten bepalen, dat kunnen anderen niet voor ons doen. Achter een doel ligt weer een doel en daar achter weer een doel.
Deze doelen worden steeds abstracter en uiteindelijk kom je uit bij (wat we noemen) onze ‘missie’. Jouw uiteindelijke doel, droom, levensvervulling, levensopdracht, verlangen of hartewens. Dat zijn grote woorden en eigenlijk is het toch ook weer heel simpel. Je hoeft alleen maar de volgende vraag te beantwoorden: waar word ik echt heel blij van, waarvan ga ik stralen, waarvan gaat mijn lamp aan? Waardoor wordt ik als het ware geroepen? Ja, dat is mijn roeping. Dat weet je nog niet als je voor de eerste keer een vak op school moet laten vallen. Het leven zelf wijst je als het ware de weg.
Waar je niet gelukkig van wordt: stoppen! Waar je echt heel blij en gelukkig van wordt: ga het verder onderzoeken, ga het uittesten, voel of het klopt. Dat brengt je bij je roeping, of zoals Lenny Kravitz zegt: my destiny. Die bestemming kan niemand voor je vinden. Je leven zul je zelf moeten leven.
