We kijken terug op een zeer geslaagde Vidarte Plaza dag in Theater aan de Parade, zaterdag 21 februari 2015. De ochtend begon met een inleiding door Jan Vermeiren die het thema van zijn nieuwste boek behandelde: ‘Life is a Game’.
De deelnemers waren aangenaam verrast dat Jan een bijzondere vergelijking maakte tussen een computerspel, zoals Pacman, en het dagelijks leven. Wij, die een spel spelen, hebben het figuurtje Pacman nodig om het spel te kunnen spelen en Pacman heeft ons nodig om te kunnen bewegen. Zo ook in het echte leven: onze hogere zelf heeft een lichaam nodig om een menselijke ervaring te hebben en zonder hogere zelf hebben we ook geen input, inspiratie, gevoel etc. De vergelijkingen van Jan waren treffend, ontroerend en humoristisch. Elke deelnemer ging als ambassadeur van een andere deelnemer de workshops in.
Op vier plaatsen in het Theater hadden we zeer uiteenlopende workshops:
Helwig Hagelaar liet haar groep de ‘Gestalt Curve’ doorlopen van gewaarworden, behoefte, actiebereidheid en de daadwerkelijke actie.
Dat combineerde ze met opstellingen als vorm. Een deelnemer zei: “Helwig is als trainer heel puur, gelijkwaardig aan de groep, gewoon zoals het is en dat is zeer aangenaam.”
Moeder en dochter Desiree en Charlotte van Goch gaven hun eerste duo-presentatie, waarin ze deelnemers meenamen op een reis naar binnen, bezinning, meditatie en reflectie. Elke deelnemer maakte zo contact met een diepere laag van zichzelf. Iemand zei: “Hoe speciaal is het dat moeder en dochter elkaar aanvullen in een prachtige flow, daar was ik echt door geraakt.”
Lia Goossens liet deelnemers zichzelf vragen stellen en deed dat op een bijzondere wijze. Ze combineerde elementen uit NLP en The Work van Byron Katie. Vragen stellen aan jezelf is een van de beste manieren om problemen op te lossen. En de beroemde 4 vragen van The Work leiden uiteindelijk tot interne vrede. Een deelnemers omschreef deze workshop als volgt: “Het is net alsof ik haar al heel lang ken en ik voel me meteen op mijn gemak bij Lia.”
Bas de Kruyff kreeg er veel fans bij deze dag. Zij namen zijn boek ‘De wortels van hoge bomen’ dan ook mee, de opbrengst ervan gaat naar Kika. Met hele simpele en doeltreffende systemische oefeningen bracht Bas ons in contact met de leider in onszelf. Elke leider neemt zijn geschiedenis altijd met zich mee en hoe beïnvloedt jouw geschiedenis jouw leiderschap? Iemand zei hierover: “Ja Bas, zonder opsmuk, heel vakbekwaam, nuchter en erg leuk. Vooral heel veel treffende voorbeelden.”
Theo Bruekers gaat zitten en begint te vertellen, hij is een verbale goochelaar. Zijn verhalen vormen de kapstok voor zijn theorie. Waar heeft je wiegje gestaan? Door die vraag met elkaar te delen is er meteen echt en diep contact. Hij bracht de oefening: welk moment in je leven had je achteraf anders willen doen? Een deelnemer zei: “Door die vraag te stellen, werd ik in een klap veel milder naar de door mezelf veroordeelde domme keuze. Theo weet te binden en te boeien.”
Peter Dalmeijer trok de lijn van de inleiding van Jan Vermeiren door in zijn workshop: …. de weg is het doel. Als je door een spirituele bril naar ‘bijzondere gebeurtenissen’ uit je leven gaat kijken, dan merk je dat dit een snelle weg is tot vergeving, loslaten en vooral groei. Daarom maken we bepaalde gebeurtenissen ook mee. Het gaat om de kunst van het aannemen. Iemand zei: “Het was heel snel voorbij en ik merk dat spiritualiteit veel simpeler en humoristischer is dan ik dacht.”
