You raise me up,
so I can stand on mountains.
You raise me up to walk on stormy seas.
I am strong when I am on your shoulders.
You raise me up to more than I can be.
You raised me up (Por Ti Seré). Brendan Graham / Rolf Løvland: Josh Groban, Closer – 2003
Toon Hermans dichtte het al: “je hebt iemand nodig, stil en oprecht, die als het er op aankomt voor je bid en voor je vecht…” Het is oh zo belangrijk om iemand te hebben waarop je kunt bouwen en die je kunt vertrouwen. Daarom is deze tekst zo mooi en knap. Wie gelooft of geloofde ooit in jou? Wie gaf jou podium, reikte zijn hand naar je uit of gaf je de kans om jezelf te laten zien?
Mijn vader nam mijn eerste liedje met gitaar op en zei: heel mooi, ga maar door jongen. Nu speel ik met veel plezier basgitaar. Op mijn 15e mocht ik kleine handballertjes trainen en tot eind jaren ’90 heb ik met veel plezier handbalteams gecoacht. Roy Martina gaf mij een podium in 1995 en ruim 20 jaar later sta ik nog met veel toewijding voor groepen. ‘You raise me up’ verwijst naar deze uitreikende hand. Het kan verwijzen naar een God die aanbeden wordt, naar ouders die er altijd voor je waren of zijn, naar een geliefde die je altijd steunt. Jij laat me meer zijn dan ik zelf zou kunnen zijn. Je hebt iemand nodig, stil en oprecht…!
Josh Groban werd zelf als nog onbekende talentvolle zanger gevraagd door Celine Dion om met haar een duet te zingen (The Prayer) in een wereldwijd uitgezonden TV-show omdat Andre Bocelli ziek was. Groban greep zijn kans, zei ‘ja’ en een wereldster was geboren. Dus als je iemand ziet waar je in gelooft: reik je hand uit en geef hem of haar een podium.
