Iedere dag heb je opnieuw de keus
ren je door of gooi je rigoureus
je bestaan overhoop.
Heb je het lef dan is het nooit te laat
om te beseffen dat het zo niet gaat,
reik niet naar de hemel, maar haal ‘m naar je toe.
Lef. Jurrian van Dongen/Marnix Busstra: Karin Bloemen, Weet je nog – 2005
Hoe vaak hoor je het niet om je heen: ik zou wel iets anders willen… tja, maar…! En dan komen er redenen om het niet te doen. Ik zou wel een andere baan willen. En ik zou wel eens een lange reis willen maken. Of ik zou wel een broodjeszaak willen beginnen. Ik zou wel eens in een band willen zingen, of op het toneel willen staan, schilderlessen nemen, een vreemde taal echt willen kunnen spreken. Ja, maar…! Er is dan dus enerzijds sprake van een verlangen, een gevoel en anderzijds zijn er een aantal overwegingen, bezwaren om het vooral niet te doen.
Dat kan een ander gevoel zijn, angst bijvoorbeeld, of je ratio die verstandelijke dingen roept over de risico’s, investeringen of nadelen. Twee delen dus. Je wilt wel in de zon gaan staan, maar het andere deel houdt je in de schaduw.
Toen ik de stap maakte om van een baan naar zelfstandig ondernemer te gaan, zeiden meerdere ex-collega’s: dat jij dat durft … en als het niet lukt? Een paar jaar later, toen ik succesvol in mijn keuze bleek te zijn, sprak ik ze weer: tof wat je hebt gedaan, dat zou ik ook wel willen, maar….! De grap is dat je aan het schaduw deel kunt werken: is het jouw stem, of eigenlijk die van je vader of moeder? Is die angst van nu of is het een angst die al tientallen jaren met je meereist?
‘Ja’ is de uiting van het ene deel en ‘maar’ komt van het andere deel. Wanneer je alleen of met behulp van een coach de onderliggende blokkerende emoties of belemmerende overtuigingen aanpakt dan maak je de weg vrij. Karin Bloemen zingt daar een prachtig, klein liedje over. Klein met grote woorden. Je kunt dus de hemel zelf naar je toe halen, als je maar lef hebt. Laat je inspireren.
